Pisałem do ciebie

Pisałem do ciebie,

nagle na obramowaniu płotu

para synogarlic w pozie,

której zapewne byś nie pominęła.

 

Odkładam pisanie,

naciskam czule matrycę,

wywołuję ikonkę aparatu.

 

Z uśmiechem,

z coraz większą uwagą

przyglądam się scenie:

chwila - teraz - już; 

 

a pisz, a pisz pan,

od razu chciałbyś

ładne zdjęcie strzelić,

nic z tego, nic.

Pisz pan, a pisz pan

- zaszeleściły szare skrzydła -

tym swoim śmiesznym piórem.