Pierwsza karta pamięci

      Pierwsza karta pamięci

pierwsza karta pamięci -

repozytorium szesnastu mega.

Śmiejesz się 

- głowa nie pomieści -

jakbyś nie wiedział,

      że kpisz właśnie z materii

      ponad jedenaście razy

pojemniejszej od szalejącej

podówczas dyskietki...

Nie śmiej się.

Dzięki niej zadebiutowałeś

      w roli niezależnego

      fotografa,

któremu w sąsiedztwie osiedlowego stawu

zmącił spokój widok popielatych kalmusów

nad brudnym celofanem posłusznego lodu.

Śmiejesz się,

jakbyś zapomniał,

dzięki czemu pojąłeś:

       kategorię kresu pamięci,

       języka

       o warunkowej przydatności

      i że musisz wybierać -

      zawsze i natychmiast.

Pochylił się lipiec

Pochylił się lipiec,

podpłynęła ciemność,

myślałem o Panu Cogito.

Nagle odświętną zatrzepotał szatą

patriarcha naiwny owadziego rodu.

            Już miałem krzyknąć: sprawdzam,

            ja tu rządzę - szepnąć,

            ośmieszyć gust żebraczy,

            wykpić frak, mankiety.

           

Pomyślałem o wierszu Herberta,

Panu od przyrody,

łobuzach od historii.

            Życiorysie pogodny

            pod głazem poczęty... 

            dłoń ma złakniona czynu,  

            do gwałtu gotowa.